Το βιβλίο αποτελεί την πρώτη και μοναδική ελληνική μονογραφία που ασχολείται με τα συνταγματικά προβλήματα, τα οποία αναδύονται ως συνέπεια των εξελίξεων των ιατρικών επιστημών στους τομείς της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής και της γενετικής. Το έργο εξετάζει τις απόψεις που έχουν διατυπωθεί σχετικά με τη θεμελίωση ατομικού δικαιώματος αποκτήσεως φυσικών απογόνων από πλευράς ελληνικού και συγκριτικού συνταγματικού δικαίου καθώς και με τα ειδικότερα θέματα, τα οποία τίθενται σε σχέση με τις μεθόδους υποβοηθούμενης αναπαραγωγής (ομόλογη και ετερόλογη γονιμοποίηση, εξωσωματική γονιμοποίηση, τεκνοποιία μέσω φέρουσας και υποκατάστατης μητέρας) και αφορούν στο ευαίσθητο από πλευράς συνταγματικής έρευνας ζήτημα της προστασίας της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής, της παιδικής ηλικίας και της υγείας. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται, αφενός στις αποφάσεις των αμερικανικών και ευρωπαϊκών ανωτάτων δικαστηρίων, που προσπάθησαν για πρώτη φορά να προσεγγίσουν τη συνταγματική προβληματική και αφετέρου, στις αλλοδαπές συνταγματικές και νομοθετικές ρυθμίσεις. Τέλος, επιχειρείται η απάντηση στο ερώτημα, κατά πόσον η ελευθερία της έρευνας νομιμοποιεί επιστημονικές επεμβάσεις στην ίδια τη φύση του ανθρώπου, οι οποίες, υπό μίαν έννοια, συνιστούν "δημιουργία" (π.χ. κλώνωση, επεμβάσεις στα γεννητικά κύτταρα κ.τλ.) Το βιβλίο επιδιώκει να συμβάλει στην επανατοποθέτηση και σε βάθος ανάπτυξη των συνταγματικών προβλημάτων που προκαλεί η σύγχρονη επιστημονική έρευνα και ιατρική πρακτική, στην κριτική παρουσίαση των λύσεων που έχουν προταθεί στην αλλοδαπή θεωρία και πράξη και στην από πλευράς ελληνικού συνταγματικού δικαίου διείσδυση στη σύνθετη αυτή προβληματική.