"Πώς να προσεγγίσει κανείς ένα μύθο; Εάν ακολουθήσει τη φαντασία του, παρασυρμένος από την αίγλη του Μέγα Αλέξανδρου, κινδυνεύει να λοξοδρομήσει και να οδηγηθεί σε υπερβολές. Προτίμησα να πατήσω πάνω στις πηγές: Πλούταρχο, Αρριανό, Κούρτιο", δηλώνει ο συγγραφέας του έργου. Σε μια εποχή που ο Αλέξανδρος είχε θεοποιηθεί, το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στη γήινη πλευρά του - στον εκρηκτικό χαρακτήρα του-, ειδικά όταν έπινε... Στα βάθη της ανατολής, ένα βράδυ, κατά τη διάρκεια ενός συμποσίου, πάνω στο μεθύσι, διέπραξε ένα ειδεχθές έγκλημα: σκότωσε τον άνθρωπο που του είχε σώσει κάποτε τη ζωή! Ο Αλέξανδρος είχε το σθένος να αναγνωρίσει το λάθος του και δεν το έκρυψε κάτω από περσικό χαλί... Μετάνιωσε αμέσως για την πράξη του. Ως ανώτατος άρχων, αποφάσισε να τιμωρήσει τον φταίχτη -δηλαδή τον ίδιο του τον εαυτό- και δεν δίστασε να του επιβάλλει την υπέρτατη των ποινών! Μέσα από τις τρεις πράξεις του έργου περνάνε οι σημαντικότερες στιγμές της ζωής του Μέγα Αλέξανδρου, η κοσμοθεωρία του, οι έντονοι διαξιφισμοί του με τους συντρόφους του, η κρίση συνειδήσεως που βίωσε... και ταυτόχρονα αναδεικνύεται η ανθρώπινη πλευρά του.