Η ανάπτυξη και η εξάσκηση των γλωσσικών δεξιοτήτων δε θα έπρεπε ποτέ να προτείνονται και να επιδιώκονται ως αυτοσκοπός, παρά ως εργαλεία για πιο δυναμική συμμετοχή στο κοινωνικό και πνευματικό γίγνεσθαι. Είναι στην ουσία πολιτικό το πρόβλημα της ανατροπής των παραδοσιακών μοντέλων γλωσσικής εκπαίδευσης -ή μη εκπαίδευσης- και της μετατροπής τους, έτσι ώστε οι γλωσσικές δεξιότητες να γίνουν κατάκτηση όλων των μαθητών, και όχι μονάχα των προνομιούχων. Αυτές και παρόμοιες δημοκρατικές και παιδαγωγικές θέσεις διακηρύσσονται στο παρόν βιβλίο του κορυφαίου Ιταλού γλωσσολόγου Tullio De Mauro. Οι "Δέκα θέσεις" προέκυψαν από τις διεργασίες πρωτοποριακών ομάδων όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων με κυρίαρχη έννοια τη γλωσσική έκφραση των μαθητών τους και παραμένουν κατά τις τελευταίες δεκαετίες το αξεπέραστο "μανιφέστο" της γλωσσικής εκπαίδευσης στην Ιταλία