Συνεχίζοντας σε ουσιαστικά σημεία την σκέψη του Λούκατς, ο συγγραφέας των ερευνών αυτών επιχειρεί μια ανανέωση της μαρξιστικής μεθοδολογίας με επίκεντρο την έννοια της ολότητας. Τη γονιμότητα αυτής της νέας μεθοδολογικής προσέγγισης την δείχνει η εφαρμογή της στο χώρο της ιστορίας των ιδεών και της αισθητικής, δηλ. στην προσπάθεια σύλληψης λογοτεχνικών ή φιλοσοφικών έργων στη διαπλοκή τους με μια κοινωνική ομάδα και με μιαν εποχή. Συγκεκριμένες αναλύσεις θεμάτων από την κλασσική γαλλική και γερμανική λογοτεχνία παρουσιάζουν απτά τις θεωρητικές αυτές θέσεις του συγγραφέα, ο οποίος επεκτείνεται παράλληλα και σε επιμέρους προβλήματα της μαρξιστικής φιλοσοφίας και οικονομίας. Ο συνδυασμός της γενετικής θεώρησης με τη δομική οδηγεί τέλος σε μιαν προσέγγιση του διαλεκτικού μαρξισμού με τάσεις όπως την επιστημολογία του Πιαζέ.