Το βιβλίο του Νίκου Σαλτερή αναφέρεται στις αλλαγές που σημειώθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες στις αντιλήψεις για την επιμόρφωση των επαγγελματιών υψηλής πανεπιστημιακής εκπαίδευσης και, κατ επέκταση, των εκπαιδευτικών στο διεθνές και ελληνικό περιβάλλον. Παρουσιάζει τη μετάβαση από το μοντέλο της Ενδοϋπηρεσιακής Επιμόρφωσης σ αυτό της Επαγγελματικής Ανάπτυξης, τους ελληνικούς επιμορφωτικούς θεσμούς, σχολιάζοντας την επίδραση που ασκεί η νεοφιλελεύθερη ιδεολογία στο συγκεκριμένο χώρο. Τέλος, ως διέξοδο, προτείνει θεωρητικές και πρακτικές επεξεργασίας που συμβάλλουν στη δημιουργία αναστοχαστικών επαγγελματιών εκπαιδευτικών, που σκέφτονται σε βάθος και πολυεδρικά το καθημερινό τους έργο, επιθυμώντας να το προάγουν διαρκώς. Στ όλο έργο αποτυπώνεται η φωνή του μάχιμου εκπαιδευτικού που αναζητά νέες μορφές επιμόρφωσης και, διαμέσου αυτών, απάντηση στα σύνθετα προβλήματα που θέτει η σχολική καθημερινότητα και τέλος επιχειρείται να νοηματοδοτηθεί με συγκεκριμένα προοδευτικά περιεχόμενα το ιδανικό της Διά Βίου Εκπαίδευσης.