Οι θεωρίες των Διεθνών Σχέσεων είναι "ενδιαφέρουσες" όχι μόνο για τις ουσιαστικές εξηγήσεις που προσφέρουν για τις πολιτικές συνθηκες στον σύγχρονο κόσμο, αλλά και ως εκφράσεις των ορίων της σύγχρονης πολιτικής φαντασίας, ιδιαίτερα όταν έρχονται αντιμέτωπες με επίμονα επιχειρήματα για θεμελιώδεις ιστορικούς και δομικούς μετασχηματισμούς και αλλαγές. Πέρα από την όποια αλλαγή, όμως, υπάρχει μία θεμελιώδης συνέχεια στην ανθρώπινη συμπεριφορά, μία συνέχεια που δεν μπορεί παρά να εκφραστεί ως τραγική αναγκαιότητα ή εργαλειακή αποτελεσματικότητα τόσο στην εφαρμοσμένη πολιτική όσο και στη διεθνή πολιτική θεωρία. Πρόκειται για την αέναη επιστροφή των πολιτικών ισχύος και την καθοριστική επιβεβαίωση κατεστημένων τελεολογιών, οι οποίες εξακολουθούν να προσφέρουν την πιο συνεκτική ερμηνεία των σύγχρονων γεγονότων. Το βιβλίο αυτό είναι μία προσπάθεια να αναδειχθεί η εννοιολογική συμβατότητα των ρεαλιστικών θεωρητικών υποθέσεων με τις σύγχρονες εξελίξεις στη διεθνή πολιτική και η αέναη ικανότητά τους να εξηγούν έγκυρα τις σύγχρονες Διεθνείς Σχέσεις. Αυτό επιχειρείται στο πλαίσιο ενός διαλόγου με τις επιστημολογικές και οντολογικές αμφισβητήσεις της ρεαλιστικής θεωρίας και σκέψης και ενάντια σε κανονιστικά, μετανεωτερικά επιχειρήματα που δεν μπόρεσαν στο παρελθόν και δεν φαίνονται ικανά να κλονίσουν στο μέλλον την ορθότητα, την επιστημολογική λιτότητα και τη γοητεία του Ρεαλιστικού Λόγου.