[...] Ο Δημήτριος Γούναρης υπήρξε πολυσχιδής προσωπικότητα και αναδείχθηκε σε μια από τις σημαντικότερες μορφές της πολιτικής ζωής της Ελλάδας των απαρχών του 20ού αιώνα. Έγκριτος νομικός, με στέρεα πολιτική, οικονομική, αλλά και ιστορική παιδεία, προικισμένος με μια διεισδυτική αναλυτική σκέψη αλλά και υποδειγματική συνθετική ικανότητα, από τα πρώτα κιόλας βήματα της πολυκύμαντης πολιτικής σταδιοδρομίας του, εξέφρασε ριζοσπαστικές ιδέες Και μεταρρυθμιστικές αντιλήψεις. Αυτές σύντομα του έδωσαν τη δυνατότητα να αναδειχθεί σε έναν από τους αυθεντικότερους εκπροσώπους του διάχυτου στην εποχή του αιτήματος του θεσμικού, πολιτικού και κοινωνικοοικονομικού εκσυγχρονισμού της χώρας. Βαθιά πεπεισμένος για την αναγκαιότητα των μεταρρυθμίσεων που θα επέτρεπαν στην Ελλάδα να συμβαδίσει με την εξέλιξη των αναπτυγμένων ευρωπαϊκών χωρών της εποχής του και αταλάντευτα προσηλωμένος στην αρχή ότι οι όποιες μεταβολές θα έπρεπε να συνδυαστούν με την ευλαβική τήρηση των αρχών της δημοκρατίας, δεν άργησε να έρθει σε σύγκρουση τόσο με τους εκφραστές αναχρονιστικών κοινωνικοπολιτικών αντιλήψεων που απέρριπταν την όποια μεταρρυθμιστική προσπάθεια, όσο και με τους θιασώτες της άποψης ότι επ ονόματι της εισαγωγής των αναγκαίων αλλαγών θα μπορούσαν να παρακαμφθούν οι κανόνες της δημοκρατικής διαδικασίας. [...] (από τον πρόλογο του συγγραφέα)