"Μία ευρεία ποικιλία κίνητρων, από τα πλέον υψηλά έως τα πλέον πεζά, από εκείνα όπου η προσφορά δημόσιας υπηρεσίας αποτελεί ένα ιδανικό έως εκείνα όπου η προσωπική τακτοποίηση είναι η μόνη ώθηση, είναι δυνατόν να κατευθύνει (τους πολίτες προς τη δημοσιοϋπαλληλική σταδιοδρομία). Δεδομένου, όμως, ότι η αναγωγή στην έννοια του γενικού συμφέροντος συνιστά, εδώ, κοινή αναγκαιότητα, παραμένει σε όλες τις περιπτώσεις αληθές ότι η δημοσιοϋπαλληλική ιδιότητα δημιουργεί δεσμεύσεις τις οποίες δεν είναι δυνατόν να αποφύγουν ούτε εκείνοι για τους οποίους η ιδιότητα αυτή αποτελεί απλώς ένα ανειλικρινές άλλοθι και οι οποίοι έστω και επιφανειακά υφίστανται δηλητηρίαση από την αρετή". G. Carcassone, "Fonction publique et fonction politique", σε Conseil d Etat, "Rapport public 2003. Perspectives pour la fonction publique", E.D.C.E., Νο 54, Paris 2003, σελ.428.