[...] Το μουσικό υλικό που δημοσιεύω εδώ, το συγκέντρωσε ο Φαρδύς διαδοχικά σε τρεις περιοχές. Στη Σμύρνη όσο φοιτούσε στην Ευαγγελική Σχολή (1874-1879) τόνισε το λιγότερο σαράντα μελωδίες απ αυτές που άκουγε στους δρόμους, στις ταβέρνες κι αλλού. [...] Στο Καργκέζε της Κορσικής (1885-1887) διέσωσε από το στόμα του Γιάννη Κορίτζη τις ελάχιστες ελληνικές μελωδίες που ήταν ακόμη ζωντανές στη μνήμη των ελληνόφωνων κατοίκων του χωριού. Και τέλος στη Σαμοθράκη (1888-1901), χάρις στην Κανούδα Τσαγκούρια, την κόρη της Μαρία και άλλους, κατέγραψε δώδεκα τοπικές μελωδίες καθώς και καμιά σαρανταριά άλλες, κυρίως αιγιοπελαγίτικες. Ο Φαρδής συγκαταλέγεται μέσα στους πρώτους μελετητές που ασχολήθηκαν σοβαρά με την καταγραφή της δημοτικής μας μουσικής. Εργάστηκε σ έναν αρκετά μεγάλο σε έκταση γεωγραφικό χώρο και ενδιαφέρθηκε για σπάνια απειλούμενα είδη. Μάζεψε τα τελευταία ελληνικά τραγούδια που θυμούνται οι ελληνόφωνοι της Κορσικής και διέσωσε ολόκληρο το μουσικό μέρος του σαμοθρακικού γάμου (9 μελωδίες) που επρόκειτο να εξαφανιστεί για άγνωστους λόγους λίγα χρόνια μετά το θάνατό του. Το όνομα Φαρδύς κατέχει μια σημαντική θέση στο πρώτο κεφάλαιο της ιστορίας της έρευνας της νεοελληνικής παραδοσιακής μουσικής και αξίζει να σταθεί δίπλα σ εκείνα των πιο γνωστών συγχρόνων του, Bourgault-Ducoudray και Παχτίδου. (από τον πρόλογο του βιβλίου)