Ο Δον Κιχώτης, μια απ’ αυτές τις ιστορίες που δεν παλιώνουν ποτέ, άρχισε να πλάθεται στο μυαλό του Μιγκέλ ντε Θερβάντες πριν από τέσσερις αιώνες για να διακωμωδήσει τα ρομαντικά ιπποτικά μυθιστορήματα που μονοπωλούσαν το ενδιαφέρον από την εποχή του Μεσαίωνα· το γεγονός ότι μετουσιώθηκε σε θεμέλιο αλλά και ακρογωνιαίο λίθο της δυτικής λογοτεχνίας θα έπρεπε συνεπώς να αποθαρρύνει κάθε απόπειρα απόδοσής του σε συνοπτικά καρέ και εικονογραφημένες σελίδες. Κι όμως, οι αδελφοί Πολ και Γκαετάν Μπριζί αποδέχονται ξανά την πρόκληση και τα καταφέρνουν περίφημα: ανασυνθέτουν με λέξεις, εικόνες και πλήρη συναίσθηση τη χειμαρρώδη ιστορία και τον «αιώνιο» χαρακτήρα του Δον Κιχώτη – ένας ιππότης ατρόμητος μα και τόσο τραγελαφικά αφελής, υπερόπτης και συνάμα αξιαγάπητος, φαρσικά παράλογος και αθεράπευτα συνεπής ως το τέλος, ιδεαλιστής και οπωσδήποτε αθάνατος.