Η πλειονότητα των ανθρώπων μπορεί σε καθημερινή βάση να γεύεται το λάδι, όμως ελάχιστα γνωρίζει για τη διαδικασία παραγωγής του. Ακόμη και όσοι κατοικούν στην ύπαιθρο και σε ελαιοπαραγωγικές περιοχές δεν έχουν σαφή εικόνα, ενώ προφανώς οι νεώτεροι, και μάλιστα οι κάτοικοι των πόλεων, αγνοούν πολλά, γνωρίζοντας το μόνον από τις προβεβλημένες διαφημιστικώς μαζικές τυποποιήσεις και συσκευασίες του. Το παρελθόν του είναι άγνωστο και μόνον οι ηλικιωμένοι ίσως να έχουν εικόνες από προκατοχικά βιώματα παραγωγής, που προσιδιάζουν και δεν απέχουν πολύ από εκείνες της αρχαιότητας. Εξαίρεση, επιπλέον, του κανόνα της άγνοιας δεν αποτελούν ούτε και οι συνάδελφοι ή οι φοιτητές μας (αρχαιολόγοι και ιστορικοί), αφού τέτοιου είδους θέματα, όπως η τεχνολογία της γεωργίας, παραμένουν στη "σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού" της επιστήμης μας. Κρίναμε, λοιπόν, ότι ιδανικός σύντροφος για τον επισκέπτη του Μουσείου της Ελιάς -και όχι μόνον- θα ήταν το τεύχος τούτο, παρέχοντας με επιγραμματικό όσο και εύληπτο τρόπο καίριες πληροφορίες για τον κύκλο θεραπείας της ελιάς, και μάλιστα για τη διαδικασία εξαγωγής του λαδιού κατά την αρχαιότητα, έχοντας ως εποπτικό υλικό ό,τι σχετικό διασώζεται σήμερα στην ύπαιθρο της Πελοποννήσου. Επιπλέον, θα μπορούσε να αποτελέσει αφορμή και συνάμα οδηγό για παραπέρα εξορμήσεις. Το τεύχος αποτελεί καρπό πολύχρονης έρευνας στον χώρο της ανατολικής και νότιας Πελοποννήσου πρωτίστως, με επιπλέον αξιοποίηση υλικού για σύγκριση από την υπόλοιπη Ελλάδα, ηπειρωτική και νησιωτική. [...] (από την εισαγωγή του βιβλίου)