Στην περίοδο που αρχίζει με τη λήξη του πολέμου στη Μικρά Ασία (1922) και διαρκεί μέχρι τη λήξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου (1941) σημειώθηκε ραγδαία εξέλιξη τόσο στον Ελληνικό όσο και στον Παγκόσμιο Τύπο. Στις δύο αυτές δεκαετίες έχουμε μια σημαντική ακμή των εφημερίδων, που αφού ανακόπηκε στη δεκαετία του Πολέμου, της Κατοχής και του Εμφυλίου Πολέμου, οδήγησε μετά τις εφημερίδες σε εκσυγχρονισμό και γιγαντισμό. Η περίοδος του Μεσοπολέμου συμβαδίζει με την πρόοδο της τεχνολογίας και τη γενίκευση της χρησιμοποιήσεως στην Ελλάδα της λινοτυπίας και των κυλινδρικών πιεστηρίων και με την επανάσταση στα μέσα της επικοινωνίας, που οδηγούν σε νέα παγκόσμια μορφή στην εμφάνιση και το περιεχόμενο των εφημερίδων. Παράλληλα οι εκδοτικές εφημεριδιακές επιχειρήσεις γιγαντώνονται και αρχίζει στη Θεσσαλονίκη, (όπως και στην υπόλοιπη Ελλάδα), ένας σκληρός ανταγωνισμός που πέρα από την ποιότητα του εντύπου, την εγκυρότητα και την ειδησεογραφική πληρότητα οδηγεί στην εξόντωση των λιγότερο ισχυρών και όχι καλά οργανωμένων εφημερίδων. [...] (από την εισαγωγή του βιβλίου)