Οι περισσότεροι λένε πως με τα λάθη μαθαίνεις αλλά προσωπικά δηλώνω υπέρμαχος του αντίθετου. Θέλω να κερδίζω και να μαθαίνω απ’ τα σωστά μου. Γίνεται. Έχει μεγαλύτερη ασφάλεια, έχει και πολλές ωραίες εκπλήξεις αλλά και συγκινήσεις. Σε αυτό το βιβλίο, τα σωστά συναντούν τα λάθη και δημιουργούν ανθρώπινες ιστορίες φιλίας, δυνατές και γεμάτες πάθη. Σε αυτό το βιβλίο, οι μικροί ακούν τους μεγάλους, ενώ οι μεγάλοι φοβούνται τις σκιές τους και προσπαθούν να φιλιώσουν με τους εαυτούς τους. Σε αυτό το βιβλίο, οι σκέψεις κάνουν κουμάντο, χωρίς λογοκρισία. Ελεύθερες φτάνουν σε σημείο να υπομένουν ακόμα και τον εξευτελισμό. Σε αυτό το βιβλίο, κάποιοι φίλοι είπαν «φτου ξελευθερία». Αντιστάθηκαν στην ανιαρή ρουτίνα και συνέχισαν το ταξίδι τους στο άγνωστο. Η ιδέα της επιστροφής τους φάνταζε ντροπιαστική, φλέρταρε με την ολική ταπείνωση. Σε αυτό το βιβλίο, η εξουσία της χειραγώγησης που θέλει τον πολίτη-πελάτη υπηρέτη, κοντράρει την τέταρτη εξουσία σε μια άνευ όρων τιτανομαχία. Σε αυτό το βιβλίο, κάποιοι φοβήθηκαν να μοιραστούν τη χαρά τους. Επέλεξαν να προστατέψουν την ευτυχία τους, όχι από τον φίλο τους αλλά από το άγνωστο. Τον φόβο τους φοβήθηκαν. Σε αυτό το βιβλίο, χωθήκαμε σε ένα απ’ τα ωραιότερα όνειρα και όλοι μαζί συμφωνήσαμε: Μα τι ωραία όνειρα, τι όμορφες εικόνες πλάθει το υποσυνείδητο των παιδιών κι ας είναι στεναχωρημένα! Σε όλους τους φίλους μας, κι ας μας πληγώνουν...