Ο κινηματογράφος είναι μια γλώσσα, μια "παγκόσμια γλώσσα" όπως έλεγε και ο Ζαν Επστάιν. Τους κανόνες της "γραμματικής" και του "συντακτικού" αυτής της γλώσσας έχει ως στόχο του να παραθέσει το βιβλίο αυτό, το οποίο δεν έχει την πρόθεση να προβεί σε αισθητικές, φιλοσοφικές ή άλλου είδους αναλύσεις, καθώς μάλιστα πλούσια είναι η βιβλιογραφία σε θεωρητικές μελέτες για την ιστορία, τη φιλοσοφία , την αισθητική, τη σημειολογία αλλά και την τεχνική του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, στις οποίες ο ενδιαφερόμενος μπορεί να ανατρέξει. Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου επιχειρείται μια συστηματική καταγραφή των κανόνων που ισχύουν για τη μεταφορά ενός κειμένου σε εικόνες, με λογική δομή που έχει αρχή, μέση και τέλος, ανεξάρτητα (από το αισθητικό της αποτέλεσμα. Γιατί εξάλλου, όποιος ξέρει καλά τους κανόνες της γραμματικής και του συντακτικού μιας γλώσσας δε σημαίνει απαραίτητα ότι είναι λογοτέχνης. Ξέρει όμως να γράψει ένα κείμενο που ο αναγνώστης θα κατανοήσει και ξέρει επίσης να εκφράζεται με τον προφορικό λόγο έτσι, ώστε να γίνεται κατανοητός.[...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)