Η ενασχόληση με την κοινωνική σημασία της ηλικίας είναι πρόσφατη και αποσπασματική. Έτσι, στην ελληνική (αλλά και την ξένη) βιβλιογραφία υπάρχουν πολλά κείμενα για την γήρανση και το γήρας, πολύ λιγότερα για την παιδική ηλικία, ελάχιστα για τη νεότητα. Το ζήτημα των διαγενεακών σχέσεων είχε μέχρι πρόσφατα ελάχιστα απασχολήσει, ενώ σπανίζουν κείμενα σχετικά με την σχέση μεταξύ κοινωνικής πολιτικής και ηλικίας, με εξαίρεση βέβαια τις αναφορές στις επιπτώσεις της γήρανσης στις κοινωνικές δαπάνες. Το βιβλίο αυτό δεν αποβλέπει να καλύψει το κενό. Φιλοδοξεί όμως να συμβάλει στην μελέτη θεμάτων που είναι ήδη καίρια και που φαίνεται να αποκτούν προοδευτικά μεγαλύτερη σημασία.