Το 2004 απονεμήθηκε το Βραβείο Νόμπελ στην Αυστριακή μυθιστοριογράφο και θεατρική συγγραφέα Ελφρίντε Γέλινεκ, η οποία είναι γνωστή κυρίως για το αυτοβιογραφικό της μυθιστόρημα "Η πιανίστρια" και την πολιτική της δράση. Το "Εκ βαθέων" είναι προϊόν μιας εκτεταμένης συνομιλίας που μαγνητοφωνήθηκε το 2004, στη Bιέννη, από την Kριστίν Λεσέρ. H συγκλονιστική συζήτηση μεταξύ δύο γυναικών, που συμμερίζονται πολλά πράγματα και είναι παθιασμένες με τη λογοτεχνία, αποκαλύπτει τελείως άγνωστες πτυχές μιας οξυδερκούς, ευαίσθητης συγγραφέως, προικισμένης με δηκτικό χιούμορ. Mεταξύ των δύο γυναικών γίνεται λόγος για την παιδική ηλικία, για τους ομαδικούς τάφους της ιστορίας, για τη γλώσσα του άνδρα, την ομιλία της γυναίκας, την ανατρεπτική δύναμη της φράσης και τη ζωή των λέξεων. Γιατί η δεξιοτεχνία της Eλφρίντε Γέλινεκ συνίσταται κυρίως στο ότι υποχρεώνει τη γλώσσα να ομολογεί αυτό που αποσιωπά.