"Ελενίτσα γιαβρί μ , μας χρειάζεται η πατρίδα". Αυτά είπε στην Ελένη ο μπαμπάς της, όταν εκείνη ήταν οχτώμιση χρονών, κι έφυγε για τον πόλεμο. Η Ελένη γεννήθηκε στην Αθήνα, λίγα χρόνια πριν τη γερμανική κατοχή κι έζησε καταστάσεις τραγικές, αυτή κι όλη η οικογένειά της. Το χειμώνα 1941 ξεκινάνε με τα πόδια απ την Αθήνα θέλοντας να φτάσουν στη Μακεδονία. Περιπλανώμενοι θα γνωρίσουν πολλά χωριά και πολλούς ανθρώπους. Κύριος στόχος είναι η επιβίωση και κυριότεροι σταθμοί της Ελένης είανι τα χωριά της Αριδαίας και η Αμφίπολη Σερρών. Ο πατέρας είναι συνέχεια απών, μια και πήγε στο αλβανικό μέτωπο εθελοντής, μετά στην Αντίσταση και στη συνέχεια στον Εμφύλιο, όπου και σκοτώνεται. Όλα αυτά η Ελένη τα βιώνει με τραυματικό τρόπο, αλλά ταυτόχρονα την κάνουν μια γυναίκα πεισματάρα, που πάλεψε πολύ για να επιβιώσει. Η Ελένη είναι σήμερα εβδομήντα πέντε χρόνων και ζει με το σύζυγό της στην Αμφίπολη. Απ το ημερολόγιό της προέκυψε κι αυτή η ιστορία που πιστεύω να σας κινήσει το ενδιαφέρον.