Στα ταραγμένα Βαλκάνια των αρχών του 20ού αιώνα, η Μακεδονία είναι πεδίο έντονων κοινωνικών και εθνικών ανταγωνισμών. Η οθωμανική αυτοκρατορία καταρρέει και οι εθνότητες που την αποτελούν προσπαθούν είτε να αυτονομηθούν είτε να ενταχθούν στα αντίστοιχα εθνικά κράτη τα οποία προσπαθούν να αυξήσουν τα εδάφη τους. Για πρώτη φορά, όμως, κάνουν την εμφάνισή τους διεθνιστικές ιδέες που θέλουν να μεταφέρουν τον ανταγωνισμό από το εθνικό επίπεδο στο ταξικό. Ο πόλεμος είναι σκληρός και στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας, τη Θεσσαλονίκη, η παρουσία της Εβραϊκής κοινότητας έδωσε σε αυτή τη μάχη ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. [...] (Β. Ι. Παναγιώτης)