Η μείωση, όπως διακηρύσσεται, των επιδημιών, δεν είναι αποτέλεσμα των εμβολιασμών. Τα γραφήματα των στατιστικών στοιχείων που εμφανίζονται σ αυτό το βιβλίο αποδεικνύουν ότι οι μεταδοτικές ασθένειες είχαν υποχωρήσει αρκετόν καιρό ορισμένες και 200 χρόνια, πριν από την εισαγωγή των εμβολιασμών. Μάλιστα ορισμένες φορές τα γραφήματα δείχνουν ακόμα και αύξηση των ασθενειών τα πρώτα χρόνια μετά τους εμβολιασμούς. Οι γραφικές απεικονίσεις, λοιπόν, των στατιστικών καθιστούν ορατή την αρνητική επιρροή των εμβολίων. Οι βλάβες και οι θάνατοι που προκλήθηκαν και προκαλούνται από τα εμβόλια αποκρύπτονται από το κοινό ή χαρακτηρίζονται "απολύτως συμπτωματικά περιστατικά", δηλαδή σαν μια εξέλιξη που ούτως ή άλλως ήταν αναμενόμενη, ακόμα κι αν δεν είχε γίνει ο εμβολιασμός. Συχνά η βλάβη που έχει προκληθεί αντιμετωπίζεται ως ασήμαντη και επιφανειακή, με τον ισχυρισμό ότι βλάβη από εμβόλιο προκαλείται πολύ σπάνια ή η βλάβη συγκαλύπτεται, με την απόδοση της αιτίας στα πλέον απίθανα συμπτώματα που μπορεί κάποιος να βρη στην πολύ εξειδικευμένη βιβλιογραφία. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν γνωρίζουν ποιες μορφές μπορεί να προσλάβη η βλάβη από τα εμβόλια. Για τον λόγο αυτό θεωρούμε ότι οι 12.000 διεκδικήσεις αποζημιώσεως λόγω βλάβης από εμβολιασμό που είναι σε εξέλιξη στα γραφεία κοινωνικής πρόνοιας των 16 ομοσπονδιών του Γερμανικού κράτους, δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου. Τα περισσότερα παιδιά που έχουν υποστεί βλάβη εξαφανίζονται μέσα σε κάποιο ίδρυμα. Ο πραγματικός αριθμός είναι αρκετά υψηλότερος. Η ουσία σ αυτήν την ιστορία είναι ότι οι εμβολιασμοί, αυτό το "μέτρο υπέρ της δημόσιας υγείας" αποτελεί μια ΜΕΓΑΛΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΠΟΥ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΦΟΒΟ.