"Ονειρεύεσαι, σημαίνει λες ψέματα στον εαυτό σου, και για να λες ψέματα στον εαυτό σου πρέπει πρώτα να μάθεις να λες ψέματα σε όλους", λέει ο ήρωας του "Ένα έγκλημα". Φράση που συνοψίζει τέλεια τη σκληρή και παγωμένη ατμόσφαιρα που βασιλεύει στη Μεζέρ (στα ελληνικά η λέξη σημαίνει "μέγαιρα"), μία μικρή πολίχνη στην οποία φτάνει ένα βράδυ ο νεαρός ιερέας που περίμεναν για να αντικαταστήσει τον εφημέριο που πέθανε πρόσφατα. Δεν έχει εγκατασταθεί καλά-καλά, και ξυπνά μέσα στη νύχτα την υπηρέτρια του προκατόχου του λέγοντάς της ότι του φάνηκε ότι άκουσε φωνές και πυροβολισμούς. Πράγματι, μια ηλικιωμένη γυναίκα έχει δολοφονηθεί στον πύργο της. Αλλά σ έναν κοντινό λόφο βρίσκεται νεκρός και ένας άνδρας, ο δολοφόνος της ίσως. Σαν να μην έφταναν αυτά, η κυρία Λουίζ, η οικονόμος του πύργου, παίρνει μία θανατηφόρα δόση μορφίνης, ενώ δεν αργεί να βρεθεί και το πτώμα ενός αγοριού της εκκλησιαστικής χορωδίας να επιπλέει στο ποτάμι. Ο αναγνώστης υποψιάζεται, φυσικά, ότι ο νεοφερμένος παπάς, ο οποίος εξαφανίζεται, δεν είναι άσχετος με όλους αυτούς τους θανάτους. Νομίζει ότι έχει καταλάβει -αλλά δεν έχει καταλάβει τίποτα... Σ ένα μυθιστόρημα μεταξύ αστυνομικού είδους και πνευματικής περιπέτειας, ανάμεσα στον λυρισμό του ύφους και τη δυσφορία που προκαλούν οι έρευνες, ο Μπερνανός δεν αφήνει τον αναγνώστη να πάρει ανάσα μέχρι την τελευταία σελίδα. Η λύση του μυστηρίου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί έως και σκανδαλιστική για την εποχή που γράφτηκε το μυθιστόρημα.