Το κείμενο, για να αποφύγει την εύλογη πιθανότητα να είναι ανιαρό, γράφτηκε υπό μορφή διαλόγου. Για να δεθεί ο διάλογος, χρησιμοποιείται κάτι που μόνο με τη φαντασία μπορεί να μεταβληθεί. Αυτό το κάτι απείρως μεγάλο, είναι η θεία δύναμη και η θεία σοφία, που επικρατεί στο σύμπαν [...] χωρίς την οποία δε θα υπήρχε το σύμπαν ούτε εμείς. Και ο συγγραφέας ελπίζει ότι ο Θεός, ο φιλεύσπλαχνος Θεός μας, θα τον συγχωρέσει για το τόλμημά του. (από την εισαγωγή)