Η Δανάη - Ουρανία Σκεύη, με αυτή, την έκτη πλέον, ποιητική συλλογή της, βαίνει με μεστή ωριμότητα λόγου σε λυρικά μονοπάτια μέσα από νοσταλγικές διαδρομές και ονειροπόλες περιπλανήσεις. Και περπάτησα μόνη μέχρι βαθιά σ αυτό το μωβ τώρα και μετά σκέφτηκα να γυρίσω. (Γίνεται;) Νάταν αυτό το τυρκουάζ πετραδάκι στη γωνία; Ο χειρισμός της γραφής είναι άνετος και έμπειρος, προσδίνοντας στο στίχο δύναμη και ευελιξία, επιτρέποντάς της να κινείται με σιγουριά και χάρη τόσο στην ελληνική όσο και στην αγγλική γλώσσα που επίσης χειρίζεται ως μητρική. Time has found us since ten years in all ends not to be wandering around as if brought near.