Ζούμε σ έναν κόσμο που απειλεί τόσο τη φυσική μας ύπαρξη, όσο και την πνευματική μας υπόσταση. Εξωτερικά, μας απειλούνε τα τρομερά πυρηνικά όπλα, η μόλυνση του περιβάλλοντος και η σπατάλη των αγαθών της δημιουργίας. Και εσωτερικά μας υποσκάπτει η αμφιβολία, η άρνηση, ο μηδενισμός, το μέγα ψυχικό κενό. "Γεννηθήκαμε", λέει ο Καζαντζάκης, "σε μια εποχή γεμάτη αλλοπρόσαλλες συγκρούσεις και περιπέτειες. Η γαλήνη, η αμέριμνη χαρά, η λεγόμενη ευτυχία, ανήκουν σε άλλες εποχές, περασμένες ή μελλούμενες και όχι στη δική μας. Μπήκαμε και μεις στον αστερισμό της Αγωνίας"... Το μήνυμά μου, ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ, υπήρξε αρχικά ένα κήρυγμα στο ποίμνιο της Επαρχίας μου την ημέρα της Πεντηκοστής 1982. Ύστερα όμως πλουτίστηκε και με άλλα στοιχεία κι έγινε διάλεξη στη Λάρισα (1982), στα Χανιά και στα Τρίκαλα Θεσσαλίας (1984). Το εμπιστεύομαι σε όλους εκείνους που, με συνείδηση και πόνο, ψάχνουν να βρουν ένα καλύτερο θεμελίωμα του καινούργιου κόσμου και μάλιστα στα νιάτα της πατρίδας μου, που περισσότερο από κάθε άλλο πλήττονται από την αγωνία και την αδιέξοδο της εποχής μας... Ειρηναίος Γαλανάκης