Αφού στην αρχή του βιβλίου οι τρεις ήρωες αναρωτηθούν αν ρεύονται οι αγελάδες (γελάτε; Δεν είναι καθόλου αστείο, όπως θα μάθετε), στη συνέχεια ο πατέρας εξηγεί στους δύο γιούς του πώς έγινε και εξαφανίστηκαν όλοι όσοι ζούσαν στο Νησί του Πάσχα. Συμφωνείτε, φαντάζομαι, να μη σας αποκαλύψουμε τον λόγο από την εισαγωγή… Στη συνέχεια οι τρεις τους μιλούν για τη νεαρή Σουηδέζα με τις κοτσίδες, τη γνωστή σε όλο τον κόσμο πια Γκρέτα την οποία (έκπληξη!) θα πάει να συναντήσει ο πατέρας. Στο Παρίσι, στο περιθώριο της διάσκεψης για το κλίμα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Δεν το συζητάμε ότι θα πάει με το τρένο, έτσι; Γιατί; Ρωτάτε; Ε, αν είχατε διαβάσει το βιβλίο πρώτα θα ξέρατε ότι ένα τρένο μολύνει πολύ λιγότερο την ατμόσφαιρα απ’ ό,τι ένα αεροπλάνο. Τα σάντουιτς για το ταξίδι θα του τα φτιάξει με αγγούρι ο μικρός γιος Οδυσσέας. θα μπορούσε να γίνει γαλατάς σαν αυτούς που εμφανίστηκαν πάλι στο Λονδίνο, ενώ ο Νικόλας αναφέρεται στην ανακύκλωση και σε ιδέες ανταλλαγής ή και χαρίσματος ρούχων και όχι μόνο, ως μέτρο καταπολέμησης της απληστίας που μας κάνει να χρησιμοποιούμε π.χ. μόνο το 20% των ρούχων που αγοράζουμε. Συζητούν επίσης για το γεγονός ότι μερικοί άνθρωποι είναι υπερβολικά πλούσιοι τη στιγμή που εκατομμύρια άλλοι ζουν στο όριο της φτώχειας και προτείνουν μια σειρά μέτρων σε τοπικό επίπεδο που θα μπορούσαν να βοηθήσουν να αποφύγουμε την καταστροφή από την υπερθέρμανση του πλανήτη. Στο προτελευταίο κεφάλαιο ο πατέρας δοκιμάζει την ομιλία του για τη σχέση του κορονοϊού, όπως και άλλων θανατηφόρων ιών, με την καταστροφή του περιβάλλοντος ενώ στο τελευταίο κεφάλαιο συζητούν για τα καλά νέα από το μέτωπο των οργανωμένων αντιδράσεων των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο για μια πιο υγιή σχέση με τη φύση. Ε, αυτά. Τι άλλο θα θέλατε από ένα βιβλίο για τηνκλιματική αλλαγή;