«Η νέα εδαφική κτήση της Βρετανικής Αυτοκρατορίας προκάλεσε, όπως ήταν αναμενόμενο, έντονο ενδιαφέρον στους κύκλους των πολιτικών, των λογίων και του πολυπληθούς αναγνωστικού κοινού. Η γεωστρατηγική σημασία της Κύπρου ήταν δεδομένη, αλλά ο αρχικός ενθουσιασμός για την κατοχή της συσχετιζόταν με ευρύτερες πολιτισμικές παραμέτρους και ιδεολογικούς συμβολισμούς που εντάσσονταν στο πλαίσιο της κτητικής και φιλόδοξης αυτοκρατορικής αποστολής στην Ανατολή». Τα δεκαπέντε κείμενα για την Κύπρο (1878-1891) προέρχονται από συγγραφείς οι οποίοι ανήκουν στις ανώτερες κοινωνικές τάξεις της βρετανικής κοινωνίας και είτε επισκέφτηκαν το νησί είτε ενδιαφέρονταν για τις πολιτικές διαστάσεις της αγγλοτουρκικής συνθήκης. Συνιστούν πολύτιμες πρωτογενείς πηγές κυπρολογικού ενδιαφέροντος, ανοίγοντας ένα παράθυρο στον κόσμο της Κύπρου κατά τον ύστερο δέκατο ένατο αιώνα. Τα κείμενα αποτυπώνουν με πραγματιστική διάθεση το φυσικό περιβάλλον, τις πρωτόγονες υποδομές, την οργάνωση των αγροτικών κοινοτήτων και των πόλεων. Οι συγγραφείς, στις ταξιδιωτικές τους εκθέσεις, καταγράφουν ανθρωπολογικές, ηθολογικές και ευρύτερα κοινωνικο-πολιτικές παρατηρήσεις που συμβάλλουν στην περαιτέρω διερεύνηση και ανατομία των ποικίλων πτυχών της κυπριακής ιστορίας.