Στο παρόν βιβλίο επιχειρείται η ολιστικού προσανατολισμού σύνθεση δεδομένων και αναλύσεων που προέρχονται από την ιστορία της γενικότερης παιδείας-αγωγής (παλαιά, νέα και σύγχρονη), καθώς και από θεωρίες, έρευνες και παιδαγωγικές εμπειρίες που συνδέονται με το έργο του κάθε παιδαγωγού και εκπαιδευτικού. Σε συνδυασμό με την εκπαιδευτική εμπειρία και πρακτική του συγγραφέα, προέκυψε ο θεωρητικός και μεθοδολογικός άξονας της προβληματικής που αναπτύσσεται συσχετίζοντας το φαινόμενο της επικοινωνίας με τις διεργασίες της αγωγής. Πρόκειται για τη διαμόρφωση του ψυχικού κόσμου μέσω της εμπειρίας επικοινωνίας με το περιβάλλον. Ως βασικά στοιχεία της διεργασίας συνάντησης και συνάρθρωσης του περιβάλλοντος, ανθρώπινου και φυσικού, με τον εσωτερικό-ψυχικό κόσμο αναγνωρίζονται το συγκινησιακό φαινόμενο και η βιωματική εμπειρία. Μέσω αυτής της συνάντησης γεννιούνται και αναπτύσσονται ο ψυχικός κόσμος, η προσωπικότητα και οι επιθυμίες, τα κίνητρα και τα ενδιαφέροντα, όπως και αποκτώνται οι γνώσεις, οι ικανότητες και οι δεξιότητες σε όλους τούς τομείς των ψυχικών λειτουργιών. Υποστηρίζεται ότι η βίωση των συγκινήσεων βρίσκεται στη βάση των ψυχοσωματικών και ψυχο-κοινωνικών λειτουργιών, καθιστώντας δυνατή τη συνάντηση με το περιβάλλον και την ιδιοποίηση στοιχείων του. Μ αυτή την έννοια, το συγκινησιακό βίωμα αναγνωρίζεται ως η κεντρική κοινωνιο-ψυχο-σωματική λειτουργία για την κατανόηση της δημιουργίας και της δυναμικής τόσο του ψυχικού όσο και του κοινωνικού, του ενδοψυχικού και του διαψυχικού, μέσα από τη θεσμίζουσα και συγχρόνως θεσμιζόμενη διαλεκτική τους σχέση ως επι-κοινωνία, δυαδική ενότητα και κοινωνία των ψυχών, ως συνάντηση και, βασικά, ως συν-κίνηση.