Το δεύτερο από τα οκτώ βιβλία των Διαταγών των Αποστόλων έχει ως βασικό του θέμα τους επισκόπους, τους πρεσβύτερους και τους διακόνους. Εμφανίζει τον Ιησού Χριστό να καθορίζει τα προσόντα και τα καθήκοντα των τριών τούτων βαθμών της ιερωσύνης, ιδιαίτερα φυσικά του επισκόπου που είναι και ο κατεξοχήν διάδοχος και συνεχιστής του έργου των αποστόλων. Αλλά δεν λείπουν και πάρα πολλές αναφορές στα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις και των χριστιανών, όπως για παράδειγμα: Αποφυγή της αμαρτίας μετά τη βάπτισή τους, ευθύνη για τον εαυτό τους, μη σκανδαλισμός στην περίπτωση που ο επίσκοπος είναι αμαρτωλός, επίλυση των μεταξύ τους διαφορών ειρηνικά, συμφιλίωση με τους εχθρούς, εκκλησιασμός και προσευχή, αποφυγή της αεργίας κ.ά. Το περιεχόμενο του Β΄ βιβλίου των Διαταγών των Αποστόλων διανθίζεται από πολλά αγιογραφικά παραδείγματα, είναι δε πολύ χρήσιμο ανάγνωσμα και για τους σημερινούς κληρικούς και λαϊκούς.