[...]Η μελέτη χωρίζεται σε τρία μεγάλα μέρη, εκ των οποίων το πρώτο θα μπορούσε να θεωρηθεί εισαγωγικό. Από τα τρία κεφάλαια του πρώτου μέρους, το πρώτο και το τρίτο αναφέρονται στους θετικιστές, τους "ιστορικιστές" και τον Popper, τα σημεία εκκίνησης δηλαδή των νέων τάσεων. Δεν έχουν χαρακτήρα γενικής ανάλυσης, αλλά τείνουν στην επισήμανση και την κωδικοποίηση των εννοιών που επανέρχονται συνεχώς στο κύριο τμήμα της μελέτης. Αντίθετα, το δεύτερο κεφάλαιο, που αφιερώνεται στην ανίχνευση και την αξιόλογηση της "ασυμμετρίας" των επιστημονικών θεωριών, έχει συστηματικό χαρακτήρα. Για την παρουσίαση του βασικού υλικού επιλέχτηκε ο συμβατικός δρόμος. Έτσι το κύριο μέρος της μελέτης διαιρέθηκε σε δύο τμήματα. Στο πρώτο παρουσιάζονται αυτόνομα οι επιμέρους συμβολές σύμφωνα με τα φιλοσοφικά τους αξιώματα, την ιδιαίτερη εσωτερική τους λογική και τις αδυναμίες ή αντιφάσεις τους (τα κεφάλαια τέσσερα, πέντε και έξι). Στο δεύτερο μέρος η έμφαση δίνεται στο συσχετισμό των διαφόρων απόψεων, στην αλληλεπίδραση και τον ανταγωνσμό τους και στην εξαγωγή των συμπερασμάτων. Το έβδομο κεφάλαιο αναφέρεται στην οντολογική και γλωσιολογική διάσταση της σύγχρονης επιστημολογίας, ενώ το όγδοο στην καθαρά μεθοδολογική. (από την εισαγωγή του βιβλίου)