Σπουδαίαν συμβολήν εις την συγγραφήν της ιστορίας των δύο τελευταίων ημών πολέμων, πλην των επισήμων εκθέσεων των αρμοδίων, κατά των Τούρκων και των Βουλγάρων, θ αποτελέση βεβαίως τούτο μεν αι αφελείς διηγήσεις των απαρχής γενομένων αυτοπτών και μαχητών, αφ ετέρου δε η κατά την διάρκειαν των ειρημένων πολέμων αποσταλείσαι επιστολαί από των πεδίων των μαχών εκ μέρους των μαχητών προς τους οικείους αυτών. Αι επιστολαί αύται γεγραμμέναι ολίγας στιγμάς μετά τα γεγονότα, άτινα ελάμβανον χώραν έχουσι, φρονούμεν, μεγαλυτέραν σημάσιαν, καθ όσον οι γράφοντας έγραφαν προς τους οικείους ανεπιτηδεύτως και πιστώς όσα προ ολίγων στιγμών είδον ιδίοις οφθαλμοίς και ήκουσαν ιδίοις ωσίν. Εν ταίς επιστολαίς ταύταις απεικονίζονται πιστώς και εκτίθενται αληθώς τα ηρωϊκά γεγονότα του εις τα διάφορα σημεία μαχομένου στρατού, αναγράφονται αι στερήσεις, τα ψύχη, και μυρία άλλα προσκόμματα, άτινα συνήθως παρομαρτούντα εις τας τοιαύτας επιχειρήσεις περιάγουσιν εις αμηχανίαν τα στρατεύματα.