"Μια ιερατική σχολή στην Ανδαλουσία, ένα μίγμα πνευματικότητας και καθημερινής ευλάβειας, αλλά κι οι ελαιώνες στην πεδιάδα της Χαέν που λευκαίνει το φως του ήλιου και βάφει γαλάζια το φως του φεγγαριού. Αυτό είναι το σκηνικό. Κι όσο για το θέμα, ανήκει σ αυτά που προκαλούν πάντα ξεχωριστό ενδιαφέρον, γιατί αντιπαραθέτουν την ψυχή και τη σάρκα, την αγνή αγάπη και τον παράφορο έρωτα και -αν μπορεί να το πει κανείς αυτό- τα δύο πρόσωπα του απόλυτου: αυτό που φέρνει στο νου το σπινθηροβόλημα των άπιαστων αστεριών στο βάθος της νύχτας του θεού κι εκείνο που προσφέρουν στα απλωμένα χέρια μας τα λυγισμένα στη γη κλαριά των δέντρων". (Πιερ-Ανρί Σιμόν, "Le Monde")