Επίσης, ο Ιορδάνης έχει ερωμένη. Ίσως επειδή είναι καλλιτέχνης. Ίσως επειδή η Λίντια είναι τόσο επιτυχημένη στο ρόλο της συζύγου ώστε μερικές σκηνές σεξ που παίζουν στην οθόνη του μυαλού του δεν θα μπορούσαν ποτέ να την έχουν για πρωταγωνίστρια. Πάντως η ερωμένη του Ιορδάνη είναι ένα γλυκό κορίτσι που δεν ξέρει τίποτε περί Λούσιαν Φρόυντ αλλά κάνει καλό κρεβάτι. Κι επιπλέον τον θαυμάζει, τον θαυμάζει απεριόριστα, όχι επειδή η ζωγραφική του θυμίζει κάτι από τα έργα του Μπέικον ή επειδή οι παραγγελίες που παίρνει τον ανεβάζουν σταδιακά σε "στεθερή αξία", αλλά επειδή, αν και είναι ένα απλό γλυκό κορίτσι, ή ίσως ακριβώς γι αυτό, ξέρει ότι ο Ιορδάνης είναι ένας μεγάλος ζωγράφος. Το ξέρει, όπως ξέρει ότι η Ακρόπολη είναι όμορφη κάτω από τον ήλιο, όπως ξέρει ότι το χάδι είναι χάδι και δεν μπορείς να το αντικαταστήσεις με λόγια. [...] Κι επειδή τον αγαπάει, δέχεται να είναι η ερωμένη του, να περνάει δηλαδή σε γενικές γραμμές πολύ άσχημα. Δέκα διηγήματα με φαντάσματα και αγάλματα, παιχνίδια του χρόνου και της μνήμης, καλλιτέχνες και θεούς, γενναιοδωρία και πανικό, πάθη και λάθη. Δέκα γυναίκες τρωτές και αήττητες, μπερδεμένες και αλάνθαστες, διάτρητες και θριαμβεύτριες. Δέκα διηγήματα για τον έρωτα που οπλίζει κι αφοπλίζει τις γυναίκες που κυκλοφορούν καθημερινά ανάμεσά μας.