Τι είναι το εθνικό συμφέρον, στο οποίο πολλοί αναφέρονται και το οποίο συχνά οι πολιτικοί επικαλούνται για να δικαιολογήσουν πράξεις και συμπεριφορές; Τι είναι η Εθνική Στρατηγική, την απουσία της οποίας στην Ελλάδα όλοι επισημαίνουν, όπως και την απουσία σχετικών επίσημων θεσμικών κειμένων; Με ποια επιχειρηματολογία ο συγγραφέας απορρίπτει την ιδέα του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας με τη συμμετοχή και των αρχηγών των κοινοβουλευτικών κομμάτων, πρόταση που ευρέως κυκλοφορεί διαχρονικά και ιδιαίτερα τελευταία; Γιατί θεωρεί πως ένας τέτοιος θεσμός κινείται έξω από τα όρια της δημοκρατίας; Τι είναι αυτό που οδηγεί τον συγγραφέα να απορρίψει την εθνική συναίνεση ως προαπαιτούμενο σε θεσμικό επίπεδο για τη διαμόρφωση μιας εθνικής στρατηγικής; Ποιο είναι το θεσμικό πλαίσιο που προτείνει για τη διαμόρφωση εθνικής στρατηγικής με τη χρήση των εργαλείων του σύγχρονου management; Τι είναι η Πολιτική Εθνικής Άμυνας και Ασφάλειας (ΠΕΕΑ) και γιατί ο συγγραφέας διαφωνεί με τον χαρακτηρισμό της ως "Απόρρητη"; Γιατί θεωρεί πως ένα μεγάλο μέρος της αποτροπής απέναντι στην τουρκική απειλή έχει χαθεί και ποια η πρότασή του για την αναβάθμισή της; Υπάρχει αποτελεσματικό θεσμικό πλαίσιο και είναι κατάλληλα εκπαιδευμένοι όλοι όσοι θα κληθούν να διαχειριστούν μια κρίση και, κυρίως, αυτοί που θα πρέπει να λάβουν αποφάσεις, με πρώτο τον πρωθυπουργό της Χώρας; Η προσέγγιση όλων των παραπάνω ζητημάτων μέσα από μια καλά δομημένη σκέψη, με πλήρη επιχειρηματολογία, αναφορές σε ξένη και ελληνική βιβλιογραφία, αλλά και σε ιστορικά παραδείγματα, καθιστά ίσως μοναδικό το δοκίμιο αυτό, το οποίο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως "Εγχειρίδιο Στρατηγικής", χρήσιμο σε πολιτικούς, διπλωμάτες και στρατιωτικούς, αναλυτές-δημοσιογράφους, αλλά και σε όλους όσους απασχολούν τα ζητήματα αυτά.