Η βροχή που πέφτει στα τέλη του καλοκαιριού στη Ρώμη είναι αμείλικτη και ξεπλένει κάθε ίχνος: να γιατί η σκηνή του εγκλήματος είναι ένα ανεξιχνίαστο αίνιγμα. Ένα πράγμα μόνο είναι ξεκάθαρο: όποιος κι αν σκότωσε την άγνωστη γυναίκα, το έκανε με τη σχολαστική φροντίδα ενός χειρουργού, χρησιμοποιώντας τα ακονισμένα εργαλεία του για να σκηνοθετήσει έναν θάνατο. Γιατί ο θάνατος είναι θέαμα. Ο Ενρίκο Μαντσίνι αυτό το ξέρει καλά. Εκείνος δεν είναι ένας τυχαίος αστυνόμος. Παρ’ όλα αυτά αρνείται την υπόθεση. Απορρίπτει την ίδια την ιδέα ότι ο δράστης είναι ένας κατά συρροή δολοφόνος. Μολονότι το ένστικτό του, μετά από μία μόλις δολοφονία, δεν αφήνει περιθώρια. Και δεν κάνει λάθος: με τη δεύτερη δολοφονία η πόλη βυθίζεται στον εφιάλτη. Στριμωγμένος για τα καλά, ο αστυνόμος αναγκάζεται να δεχτεί την έρευνα... Και να αποδεχτεί και την ιδέα πως ίσως δε θα καταφέρει να σταματήσει τον δολοφόνο προτού ολοκληρώσει το σχέδιό του. Προτού ο δολοφόνος αποδείξει σε όλους -και κυρίως σ’ εκείνον- ότι έτσι σκοτώνουν. Το μυθιστόρημα αυτό δεν είναι μόνο το ιταλικό θρίλερ που κατέκτησε τους διεθνείς εκδότες πριν ακόμα κυκλοφορήσει. Δεν είναι μόνο ένα συναρπαστικό ντεμπούτο, γραμμένο με πρωτόγνωρη μαεστρία. Το "Έτσι σκοτώνουν" είναι μια ακαταμάχητη πρόκληση, που κατακτά τον αναγνώστη με τη γοητεία της πιο αυθεντικής αφηγηματικής έντασης, ένα εντυπωσιακό μυθιστόρημα που απλώνεται στις εσοχές της σύγχρονης Ρώμης, στη σκιές των δαιδάλων της αιώνιας πόλης.