Σε ένα πρωτότυπο εγχείρημα ποιητικού διαλόγου, ο Ευριπίδης Γαραντούδης και η Σοφία Κολοτούρου συνομιλούν εντατικά με τη φόρμα του σονέτου, αναπτύσσοντας μία συνομιλία ετών (κυρίως στη διάρκεια της πανδημίας του covid-19) και συνθέτοντας, μέσω αυτής της συνομιλίας, έναν ευτοπικό κόσμο σε 120 σονέτα. Τα 60+60 σονέτα συνομιλούν ανά ζεύγη, ένα προς ένα, αλλά και αρθρώνουν εφαπτόμενους κύκλους, με άξονες τη θεματική ύλη τους, τις τροποποιήσεις της φόρμας τους, τη μετάπτωση του τρόπου τους (από τον λυρισμό στη σάτιρα), τις αλλαγές της διάθεσης των συνομιλητών (από την εσωστρέφεια και την εξομολόγηση στην εξωστρέφεια και στην υιοθέτηση ρόλων ή προσωπείων). Ανατρέχοντας στη σονετική παράδοση αιώνων, τόσο στην ελληνική όσο και στην ευρωπαϊκή ποίηση, και συνεχίζοντάς την, η Ευτοπία μπορεί να αναγνωστεί και ως εγχείρημα δοκιμασίας αφενός της αντοχής του σονέτου μέσα στον χρόνο και αφετέρου της ζωτικότητάς του σήμερα. Στον πυρήνα, πάντως, αυτού του εγχειρήματος παραμένει η ανάγκη η επικοινωνία να στερεωθεί σε ευτοπία, μέσα σε έναν δυστοπικό κόσμο.