Βιώματα δημοσιογραφίας και λογοκρισίας, κατά την 7χρονη δικτατορία στην Ελλάδα, αλλά και τα όσα σχετικά έζησε ο σκηνοθέτης Φεντερίκο Φελίνι στην Ιταλία, περιλαμβάνονται σε τούτο το βιβλίο. Επιπλέον δημοσιεύεται ολόκληρο το περίφημο «κατηγορώ» του σπουδαίου αυτού σκηνοθέτη για την καταστροφική λογοκρισία. Ακόμη, καταχωρούνται δύο περιστατικά λογοκρισίας, τα οποία «έζησε στο πετσί του» ο συγγραφέας, στην οδό Ζαλοκώστα, εκεί όπου στεγαζόταν η επιτροπή λογοκρισίας. Αυτά τα χαρακτηριστικά δείγματα λογοκρισίας, ο συγγραφέας τα κοινοποιεί «πριν ξεθωριάσουν εντελώς οι μνήμες», καθώς οδεύει πλέον προς το 88ο έτος της ζωής του. Και το πράττει: «γιατί, πρέπει να θυμούνται οι παλαιότεροι και να γνωρίζουν οι νεότεροι». Ακόμη, ας θεωρηθεί τούτο το πόνημα ως Διατριβή για τον «Κινηματογράφο και τον Τύπο», η οποία ατύχησε το 1960 στην Ιταλία, αλλά ευτύχησε το 2025 στην Ελλάδα...