Η παράδοση και η πίστη ήταν δύο από τα ισχυρότερα προπύργια του παλιού καθεστώτος, και οι φιλοσοφικές επιθέσεις σ’ αυτά αποτελούσαν μια άμεση ιστορική πράξη. Σήμερα, όμως, δεν έχουμε να κάνουμε με την κατάργηση μια θρησκείας, γιατί αυτό που χαρακτηρίζει τα ολοκληρωτικά κράτη δεν είναι η πίστη ή μια κοσμοθεώρηση αλλά μόνο η βλακώδης αδιαφορία και η απάθεια του ατόμου απέναντι στο πεπρωμένο και σ’ αυτό που έρχεται από πάνω. Σήμερα, καθήκον μας είναι να βεβαιώσουμε ότι στο μέλλον δεν θα αφήσουμε την ικανότητα για θεωρία και πράξη που απορρέει από τη θεωρία να χαθεί, ακόμη κι αν έρθει μια περίοδος ειρήνης όπου η καθημερινή ρουτίνα θα αποκρύψει για μια ακόμη φορά το πρόβλημα. Καθήκον μας είναι να αγωνιζόμαστε συνεχώς για να μην απελπιστεί εντελώς η ανθρωπότητα από τα φοβερά δεινά του παρόντος, για να μη χαθεί από το πρόσωπο της γης η πίστη του ανθρώπου στη δυνατότητα πραγμάτωσης μιας αξιόλογης, ειρηνικής και ευτυχισμένης κοινωνίας. Περιέχει τα δοκίμια "Παραδοσιακή και κριτική θεωρία", "Εξουσία και οικογένεια" και "Η κοινωνική λειτουργία της φιλοσοφίας".