Στόχος μου υπήρξε η μελέτη της πρωτότυπης φιλοσοφικής σκέψεως του φιλολόγου, φιλοσόφου και παιδαγωγού Βασιλείου Ν. Τατάκη (1896-1986) και η εξέταση αν και με ποιους τρόπους θα μπορούσε αυτή να αποτελέσει πρόταση παιδείας σήμερα. Ο Β.Ν. Τατάκης σκιαγραφεί μια πορεία πνευματικής ανόδου του ανθρώπου διά μέσου του φιλοσοφείν, όπου φιλοσοφία, θεολογία και παιδαγωγική συμπλέκονται δημιουργικά. Εξετάζονται οι επιρροές που δέχθηκε ο φιλόσοφος, ο οποίος εμπνέεται εξ ίσου από τον Πλάτωνα και τον νεοπλατωνισμό, καθώς και από την χριστιανική σκέψη, πρωτίστως από τους μεγάλους Καππαδόκες Πατέρες της Εκκλησίας, και ο τρόπος με τον οποίο διαλέγεται στο έργο του με τον Χριστιανισμό, αξιολογώντας αυτόν ως μοναδικό δείγμα πνευματικής ολοκλήρωσης του ανθρώπου. Η σύζευξη αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας και χριστιανικής διδασκαλίας ως πηγή μιας φιλοσοφικοπαιδαγωγικής πρότασης είναι το κατ’ εξοχήν χαρακτηριστικό της σκέψης του Τατάκη, σύμφωνα με την οποία ο άνθρωπος καλείται να πραγματώνει τα ιδανικά του φιλοσόφου και του Αγίου.