[...] Ο Γιάννης Χατζηασλάνης δέχτηκε στο φωτογραφικό του στούντιο περίπου χίλια αντικείμενα που μάζεψα μέσα σε πέντε χρόνια και τους φέρθηκε με θαυμασμό, σεβασμό και παιδικό ενθουσιασμό. Με κάθε κλικ της μηχανής του ήταν σαν ο ίδιος να τα ξέθαβε από την άμμο, σαν να ήταν εκεί μαζί μου. Ενώ κάποια από τα αντικείμενα που υπάρχουν σε αυτήν την έκδοση περισσυλέχθηκαν στα τέσσερα σημεία του πλανήτη και της Ελλάδας, τα περισσότερα βρέθηκαν στις βορινές παραλίες της Τήνου και της Άνδρου. Από το Παραπόρτι και τη Βόρη μέχρι τους δυσπρόσιτους μικρούς όρμους μεταξύ Κολυμπήθρας και Πανόρμου περπάτησα πάνω στην άμμο σαν να έψαχνα για θησαυρούς που ήξερα ότι αργά η γρήγορα θα έβρισκα. Αυτό όμως που περίμενα πάντοτε ήταν το μεγάλο εύρημα, την εξωπραγματική αποκάλυψη. Μπορεί να μην εμφανίστηκε, αλλά είμαι σίγουρος ότι απλά κάπου κρύβεται σ ένα απόμακρο ακρωτήρι, σφηνωμένη ανάμεσα σε δυο βράχια, παρέα με τα καβούρια και την άμπωτη. (από την εισαγωγή του Δημήτρη Καραΐσκου)