(Δείγμα γραφής:) ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ Δες πώς συσσωρεύεται η κτίση Κάτω απ το βλέμμα του ανθρώπου. Τι απομένει... Έν απέραντο σεντόνι. Τις άκρες του θα σηκώσει μοναχός. Τον μπόγο θα φτιάξει της κατοικημένης γης, Ακόμη και της στέπας και της θάλασσας, Στον ώμο του θα τον φορτώσει Και θα φύγει. ΔΥΟ ΚΥΡΙΕΣ Δεν έχω να βαδίσω αλλού Παρά μόνο πάνω στα βήματά μου. Έχουν από ώρα γυρίσει πίσω. Άλλα -τώρα δα- ξεκινάνε. Πάντα βαδίζει γύρω μου Ο εαυτός μου. Αλλά εσύ, μουσική, φοράς πούπουλα. Δεν γράφεις χνάρι στον αέρα. Κανείς ποτέ δεν θα μάθει Τους περιπάτους μας.