Μισέλ Φουκώ και Πωλ Βεν. Ο φιλόσοφος και ο ιστορικός. Δυο μεγάλες μορφές του κόσμου των ιδεών. Δυο ανένταχτοι. Δυο "παράκαιροι" που επί μακρόν πορεύτηκαν και πολέμησαν μαζί. Ο Πωλ Βεν συνθέτει εδώ το απροσδόκητο πορτραίτο του φίλου του και ξανανοίγει τη συζήτηση σχετικά με τις πεποιθήσεις του. Διατείνεται: "Όχι, ο Φουκώ δεν είναι αυτός που πιστεύει ο κόσμος! Ούτε δεξιός ούτε αριστερός, δεν ορκιζόταν ούτε στην Επανάσταση ούτε στην καθεστηκυία τάξη. Ακριβώς όμως γι αυτό, επειδή δεν ορκιζόταν στην καθεστηκυία τάξη, η δεξιά τον απέρριψε, ενώ η αριστερά πίστεψε ότι αρκούσε που δεν ορκιζόταν στην καθεστηκυία τάξη για να είναι αριστερός". Δεν ήταν ούτε στρουκτουραλιστής, όπως έχει ειπωθεί, αλλά ένας σκεπτικιστής φιλόσοφος, ένας εμπειριστής που συγγένευε με τον Μονταίν και ο οποίος δεν έπαψε στο έργο του να διερωτάται για τα "παιχνίδια αλήθειας", για τις κατασκευασμένες, μοναδικές αλήθειες που προσιδιάζουν σε κάθε εποχή. Ένα εικονοκλαστικό βιβλίο, μια ανεπανάληπτη μαρτυρία.