Η θεμελιώδης υπόθεση που καθοδηγεί την ανάγνωση που κάνω στις Τρεις μελέτες έχει ως εξής: οι πρώιμες εκδοχές του κειμένου περιλαμβάνουν μια οιονεί ψυχαναλυτική ερμηνεία της σχέσης ανάμεσα στη σεξουαλικότητα, την παθολογία και την κανονικότητα. Συνεπώς, η παθολογία εμφανίζεται σαν αναγκαία και αναπόφευκτη ανεπάρκεια της ανθρώπινης ύπαρξης, έτσι που η κανονικότητα (η ψυχική υγεία) δεν μπορεί πια να ορίζεται με θετικό τρόπο. Οι μεταγενέστερες εκδόσεις είναι πολύ λιγότερο παθοαναλυτικές.