«Η μουσική, ισχυρίζονται μερικοί, έχει άμεση επίδραση στη βιολογία των ζώων (μεταξύ τους και ο άνθρωπος). Δεν γνωρίζω αν αυτό ισχύει, έπαιξε όμως μεγάλο ρόλο στην έρευνά μου στη γενετική επί δεκαετίες, αφού κάθε πρωί στο γραφείο και μέχρι να φύγω άκουγα συνεχώς κλασική μουσική, κυρίως όπερες. Είναι λοιπόν λογικό σε κάποιον βαθμό ότι βάσισα τη δομή του παρόντος βιβλίου στα μικρά κομμάτια που έγραψε ο Ροσσίνι όταν ήταν πλέον, όπως και εγώ τώρα, στα γεράματα. Ακολούθησα στην πραγμάτευση των θεμάτων μια ανάλογη ελαφρότητα με αυτή στα τραγούδια και στα σύντομα έργα για πιάνο που ο Ροσσίνι ονόμασε, συλλογικώς, “Γεροντικές αμαρτίες”. Τα ποικίλα αυτά θέματα δεν έχουν μια αυτονόητη συνοχή μεταξύ τους. Ή, μάλλον, έχουν, αφού επί δεκαετίες κέντριζαν το ενδιαφέρον μου: από καθυστερημένες για αιώνες νεκροψίες μέχρι ντομάτες, ματόκλαδα, γιατρούς, τα Επτάνησα και άλλα πολλά…» Στο καινούργιο του βιβλίο, ο ομότιμος καθηγητής Βιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης Κίτσος Λούης, με απλό και εύληπτο τρόπο, που διακρίνεται για το παιγνιώδες του ύφος και το αστείρευτο χιούμορ του, μας καλεί να συνταξιδέψουμε στον θαυμαστό κόσμο της βιολογίας και της γενετικής, θέτοντας συναρπαστικά ερωτήματα και δίνοντας (όπου είναι δυνατόν) εξίσου συναρπαστικές απαντήσεις.