[...] Η έρευνα αυτή πάνω στο νόημα των στίχων του Σολωμού θα μας οδηγήσει λοιπόν σε εκτενέστερη εξέταση των πρώτων ποιημάτων του, τα οποία συχνά έχουν ελάχιστη αξία, ενώ θα αγνοήσουμε ένα άλλο έργο της ίδιας εποχής, πολύ πιο ενδιαφέρον, τον "Διάλογο" (1824). Χωρίς να είναι εντελώς πρωτότυπο, είναι ζωηρό, άκρως ελκυστικό, και θα είχε πολλά να μάθει σ όποιον θα ήθελε να γνωρίσει την άποψη του Σολωμού πάνω στις θεωρίες του Διαφωτισμού. Όμως πρόκειται για υπεράσπιση της δημοτικής γλώσσας και όχι για Ποιητική. Εκτός από μερικές πληροφορίες για τις προτιμήσεις και τα αναγνώσματα του ποιητή, τις οποίες εξάλλου και άλλες πηγές μας γνωρίζουν, το έργο τούτο δεν έχει πολλά να προσφέρει στη μελέτη μας. Ο Σολωμός πάντως έχει αφιερώσει μια παράγραφό του στην τέχνη του και στον κοινωνικό ρόλο του ποιητή: θα την εξετάσουμε εκτενέστερα. [...] (από την εισαγωγή του βιβλίου)