Ένα βιβλίο που διαβάζεται από μικρούς και μεγάλους. Ένα βιβλίο γεμάτο ευαισθησία, τρυφερότητα και αλήθειες της ζωής. Ένα βιβλίο για το οποίο πολλοί θα αισθανθούν σα να γράφτηκε για τους ίδιους. Δεκατρία ολόκληρα χρόνια ήταν σίγουρα πολλά, περιμένοντας τον ερχομό της μικρής μπεμπούλας. Στο ερώτημα για τους λόγους που την κρατούσαν μακριά από συγγενείς και φίλους, εκείνη απάντησε με αποφασιστικότητα: "Πιστεύεις, στ αλήθεια, θείε μου, πως εγώ δε λυπόμουνα στην ψυχή μου, βλέποντας καθημερινά τα δάκρυα της μανούλας μου, την αγωνία του πατέρα μου, τη στεναχώρια της γιαγιάς, του παππού, τη δική σου, της ξαδέρφης του πατέρα μου και όλων των άλλων συγγενών και φίλων;" Στη συνέχεια, με ακόμα μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, η μπεμπούλα εξήγησε τόσο γιατί άργησε να γεννηθεί όσο και γιατί τελικά γεννήθηκε.