Τα τρία διηγήματα αυτού του βιβλίου αναφέρονται στη ζωή συνηθισμένων ανθρώπων, που έζησαν στη Λέσβο και την Αθήνα τον αιώνα που μόλις τέλειωσε και δεν υπήρξαν με κανένα τρόπο πρωταγωνιστές ή συντελεστές έστω των ιστορικών εξελίξεων μιας ταραγμένης εποχής. Μπορεί να μην αφηγούνται ηρωικά, δραματικά ή συνταρακτικά γεγονότα, απεικονίζουν όμως την ιστορία της εποχής και των τόπων, με τρόπο που δεν μπορούν να δώσουν περισπούδαστα ιστορικά συγγράμματα. Γιατί την ιστορία δεν την αποτελεί μόνον η καταγραφή και η ερμηνεία των ιστορικών γεγονότων από τους ειδικούς επιστήμονες. Την εκφράζουν και οι μαρτυρίες, οι αφηγήσεις, τα απομνημονεύματα ή τα ημερολόγια αυτών που την έζησαν. Αλλά και πολλά λογοτεχνικά κείμενα, μπορούν επίσης να δώσουν με ενάργεια και πιστότητα, αν όχι τις ιστορικές εξελίξεις, αυτές καθεαυτές, τουλάχιστον όμως την ατμόσφαιρα που επικρατούσε στη συγκεκριμένη ιστορική εποχή.