[...] Επειδή αυτό είναι αδύνατο, να είμαστε όλοι πρώτοι, θα μου επιτρέψετε να διατυπώσω ελεύθερα την γνώμη μου, ότι όλοι οι λαοί, ανάλογα με τις ιστορικές ευκαιρίες που τους είχαν παρουσιασθεί, έχουν κάποιο ιδιαίτερο προτέρημα και κάποια ιδιαίτερη προσφορά στον παγκόσμιο πολιτισμό. Ακόμη και εκείνοι οι λαοί τους οποίους εμείς ίσως δεν υπολογίζουμε. Και κάθε λαός έχει το δικαίωμα να υπερηφανεύεται, γι αυτό το οποιοδήποτε ιδιαίτερο έχει προσφέρει στην παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά. Εάν δεχτούμε ότι, κατά συνέπεια, το δικαίωμα αυτό ισχύει και για τον τουρκικό λαό, τότε θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι η προσφορά αυτού, σε λαϊκές ρήσεις, παροιμίες και γνωμικά, είναι μια αξιοθαύμαστη πλούσια προσφορά, στην παγκόσμια κληρονομιά μας. Το γεγονός μάλιστα ότι το μεγαλύτερο τμήμα της θυμοσοφίας του λαού αυτού προέρχεται από την περίοδο της νομαδικής του διαβίωσης, καθιστά την προσφορά του αυτή ακόμη πιο αξιόλογη και σεβαστή. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)