ΤΡΟΠΙΣΜΟΙ Ας φθαρώ λίγο λίγο στο φως λύγισέ με αλλιώς. Κι όπως χάνομαι —προοδευτικά— στην πάχνη απόηχος του κόσμου γίνε ή στάχτη. * * * Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΥΠΝΟΥ Μέσα στα τείχη άκου τη βαθιά σιωπή τα παιδιά εξασκούνται στη λήθη οι τροφοί τα φιλούν στα μαλλιά κάποιο ποίημα περιμένει την ώρα του κάποιος λέει: είναι αργά.