Καθόμαστε και κουραζόμαστε και γράφουμε... Τι γράφουμε και... γιατί; Το γιατί που ριμάρει με το γατί. Το γατί μες στο Φλεβάρη έχει αξία! Τούτη τη στιγμή είναι Μάρτης γεμάτος... Σωρό τα χαρτιά στοιβάζονται στ άτσαλα τραπέζια, στις αρχειοθήκες να ξεχειλούν απ τα συρτάρια. Κάπου να τα βολέψεις... Αλλά, πού ξέρεις... και πάλι, το γιατί -αυτό το γιατί, αυτό! Λοιπόν, να, μια ζωή υπήρξε στη φασαρία μέσα και στη ατσαλοσύνη, όχι την ανεμελιά, των χαρτιών. Ως συντάκτης ύλης μάλιστα, που τόσες δεκαετίες τα σακάτεψε στο παλιομάγαζο, κι όλο με τα έναντι και έναντι την έβγαλε μέχρι τη μέρα κείνη που το σπασε ο διάλογος και ύστερ από κει όλα κατά την ευχή -ολόκληρους κόσμους να σωριάσει μπροστά σας, υλικό ασουλούπωτο, πρώτο χέρι... Έτσι, ναι, έτσι είναι για όλους όσοι γνωρίζουν... και... γνωρίζουνε να διαβάζουν, όσοι έχουνε μια σχετική ιδέα, έστω από τρίτο και τέταρτο χέρι, πώς γίνονται όλα αυτά...