Σήμερα, η αξιολόγηση στην τάξη του ελληνικού νηπιαγωγείου φέρνει τους εν ενεργεία και τους μελλοντικούς εκπαιδευτικούς αντιμέτωπους με σημαντικά και ουσιαστικά ερωτήματα στα οποία καλούνται να απαντήσουν τόσο στο επίπεδο της θεωρητικής εκπαίδευσής τους όσο και στο αντίστοιχο των εφαρμογών στην τάξη. Τι είναι η αξιολόγηση στο νηπιαγωγείο; Ποιες είναι οι σύγχρονες θεωρητικές απόψεις για τις αρχές που τη διέπουν και τους σκοπούς της; Ποιες είναι οι μορφές, οι μέθοδοι και οι στρατηγικές που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο εκπαιδευτικός αποσκοπώντας στην ενίσχυση των παιδιών αλλά και στη δική του επαγγελματική βελτίωση; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα στα οποία η συγγραφέας επιδιώκει να δώσει απαντήσει λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες της ελληνικής πραγματικότητας στην προσχολική εκπαίδευση. Παρουσιάζονται οι διεθνώς διαμορφωμένες αρχές και εφαρμογές της αξιολόγησης στην τάξη του νηπιαγωγείου από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 μέχρι σήμερα: από την προσέγγιση των αναπτυξιακά κατάλληλων πρακτικών, τη διαμορφωτική αξιολόγηση, την αξιολόγηση για τη μάθηση έως την προσέγγιση της παιδαγωγικής τεκμηρίωσης. Δίνεται έμφαση στις αυθεντικές μορφές αξιολόγησης, στην εφαρμογή του portfolio και στις τεχνικές παρατήρησης στην τάξη. Παρουσιάζονται ενδεικτικά παραδείγματα τα οποία έχουν σκοπό, όχι την αυτούσια εφαρμογή τους, αλλά, την υποστήριξη των εκπαιδευτικών, ώστε αρχικά να κατανοήσουν τις παραμέτρους της αξιολόγησης και στη συνέχεια να μπορούν να τις προσαρμόζουν στη μοναδικότητα του κάθε παιδιού της τάξης τους.