"Η αγωνία της άρνησης στον Marcuse, ή περί της θεμελίωσης της κοινωνικής του φιλοσοφίας"....

Υπόθεσή μας, την οποία τελικά και υιοθετεί η ερευνά μας αυτή, είναι ότι η πολλαπλότητα είναι η κατ εξοχήν κατηγορία της σκέψης του Νίτσε που οντολογικά δεν ανάγεται σε τίποτε άλλο - η θέληση για δύναμη δεν είναι παρά έκφραση της ενότητας, ενοποιούσα αρχή του πρωταρχικού πολλαπλού....

Η μελέτη αυτή ανιχνεύει κειμενικά στοιχεία στις Ιστορίες του Θουκυδίδη, τα οποία οδηγούν στην ανάδυση μιας άλλης προβληματικής που αφορά στην ανάγνωση του γίγνεσθαι το οποίο αφηγείται το έργο του πιο διακριβωμένα: η μελέτη αυτή εστιάζει την προσοχή της στο γίγνεσθαι όταν αυτό εκφεύγει, ή και διαφεύγει, της αναγωγής του στο καθολικό, στην αναπαράσταση, στο πλαίσιο της ψευδοδιαλεκτικής καθολικού - συγκεκριμένου? πρόκειται για το γίγνεσθαι-πόλεμος, για το γίνεσθαι-πόλεμος με προνομιούχες αναφορές του τον λόγο και τη βία, το οποίο αφήνει, πράγματι, τη δυνατότητα να αναγνωσθεί ριζικά διαφορετικά και, επομένως, να αποκατασταθεί ως συνεχές του γίγνεσθαι, ως γίγνεσθαι-continuum....

Η ΔΕΗΣΗ....

Στη μελέτη αυτή αφήνεται να εκδιπλωθεί ο στοχασμός εκείνος, ο οποίος έχει πεισματικά αρνηθεί να συμπεριληφθεί στον περίκλειστο χώρο της μονότονης παρερμηνείας, της μακραίωνης σιωπής ή της σχεδόν μαινόμενης καταδίκης όσον αφορά την πράξη (και την έννοια) του υποκειμένου της δύναμης....

-...

Οι φωτογραφίες που περιλαμβάνονται στο λεύκωμα αυτό είναι αποτέλεσμα της μακρόχρονης περιπλάνησης του φωτογράφου σε όλους τους ελληνικούς υγροβιότοπους και σε πολλά άλλα μέρη της Ελλάδας, όπως στην Κερκίνη και στο Νέστο, στο Πόρτο Λάγος και στον Έβρο, στις Πρέσπες και στον Αξιό, στον Αμβρακικό και στο Μεσολόγγι, στη Γιάλοβα και στη Στροφυλιά, στον Καλαμά και στην Καλλονή της Λέσβου....

Στη μελέτη του αυτή την οποία προλογίζει ο Γιάννης Δάλλας, ο συγγραφέας ασχολείται με τη θεματική των Χριστουγέννων στην ποίηση του Μίλτου Σαχτούρη....

Η έβδομη ποιητική συλλογή του Δημήτρη Λαμπρέλλη, τρία χρόνια μετά το "Αίμα των ονείρων" επιβεβαιώνει την άποψη της κριτικής ότι "στους αντίποδες των κενολόγων ή επηρμένων αφορισμών του συρμού, οι στίχοι του συναιρούν με άνεση αλήθειες ζωής και προοικονομούν στη συνέχεια μιαν ευρύχωρη εσωτερική θέα του εαυτού" (Γιώργος Βέης)....

Με τον όρο "επιθυμία" δηλώνεται η εμβολή του πλατωνικού φιλοσοφικού λόγου στην τάξη των συμβάντων ανάδυσης και πλήρωσης της επιθυμίας, ως το τελικό αντικείμενο της πλέον πρωταρχικής μέριμνας της ύστατης πλατωνικής ανθρωπολογίας, που είναι -θεμελιωδώς- η προάσπιση της διαφοράς στο ενδοϋποκειμενικό πεδίο· η εμβολή αυτή δεν είναι παρά ο πυρήνας μιας νέας πολιτικής περί του εαυτού, η οποία διανοίγει ένα βαθύτατο ρήγμα τόσο με την προγενέστερη πλατωνική σκέψη όσο και με τα σύγχρονα του Πλάτωνα πολιτισμικά δεδομένα....

-...

Το παίγνιο του κόσμου και η προβληματική μιας μη μεταφυσικής κατεύθυνσης του στοχασμού· η συμπλοκή εντός αυτής της φράσης δεν σημαίνει μία σύνδεση μεταξύ του παιγνίου του κόσμου και της προβληματικής μιας μη μεταφυσικής κατεύθυνσης του στοχασμού, η οποία παράλληλα-και κυρίως- προεξαγγέλλει το παίγνιο του κόσμου ως σήμα μιας μη μεταφυσικής κατεύθυνσης....

...

...

...

...

Το κείμενο αυτό ούτε αποφαίνεται σχετικά με τις αιτίες απώλειας του φιλοσοφείν ούτε αποφαίνεται για τις συνθήκες που ευνοούν την εκκάλυψή του· το κείμενο αυτό δεν αποφαίνεται ως προς όλα τα προαναφερθέντα, καθώς δεν επιθυμεί να δογματίσει· και δεν επιθυμεί να δογματίσει, γιατί το διαπερνά η υποψία πως το δογματίζειν συσκοτίζει τον ορίζοντα του απορείν, άρα: και του φιλοσοφείν· για αυτό, λοιπόν, το παρόν κείμενο υποτυπώνει τον λόγο του υπό τη μορφή επτά αναστοχαστικών ερωτημάτων περί το φιλοσοφείν, δηλαδή επτά μεταερωτημάτων, τα οποία εστιάζονται στο μεταξύ της εκκάλυψης και της απώλειας του φιλοσοφείν· επομένως, η ανέλιξη του κειμένου αυτού συνιστά μία ατοπία, μία ατοπία, όμως, αναμφίβολα δηλωτική -εκ του περιεχομένου της- τόσο εκείνης της αδιατάρακτης βούλησης η οποία προασπίζεται την εκκάλυψη του φιλοσοφείν όσο και εκείνου του έμμονου πάθους το οποίο αγωνίζεται για τη μη απώλεια αυτού τούτου, του φιλοσοφείν....

...

ΤΟ ΣΚΑΚΙ Τ ΟΥΡΑΝΟΥ: Τα μαύρα τούτα τα τετράγωνα κι εκείνα εκεί τα άσπρα παιχνίδι στήσανε τρελό με τ ουρανού τούς δαίμονες τον τρόμο και τα άστρα Και εμείς οι λυσσασμένοι πέφτουμε πάνω στο σκάκι τ ουρανού σαν μεθυσμένοι...

Με οντικό και νοηματοδοτικό μεταλλάκτη την οργανική μυθολογία, τα σημεία της εμπεδόκλειας αυτοαναφοράς στο μέρος: "κούρος", "κόρη", "θάμνος", "οιωνός" και "ιχθύς", τα σημεία αυτά, οικείες ήδη σε εμάς, περίκλειστες, αυτοτελείς παρουσίες, οντικές και νοηματοδοτικές μονάδες για τον διατμηθέντα -σπαραγμένο στοχαστικό λόγο, λειτουργούν, - στο εξής - στο πλαίσιο της ανάκτησης του σώματος του λόγου του Ακραγαντίνου στοχαστή, κατ’ αρχάς ως μορφο-κλασματικές παρουσίες, σχεδόν συγχρόνως ως οντο-κλασματικές και βέβαια ως μεγα-οντο-κλασματικές παρουσίες, παράλληλα δε ως παρουσίες σημασιο-κλασματικές· τελικά, λειτουργούν ως σημεία οντικής και νοηματοδοτικής υπερπλησμονής, δηλαδή ως μη αναπαραστατικές, οντικές και νοηματικές συσπειρώσεις του γίγνεσθαι του Κόσμου / μη αναπαραστατικές, οντικές και νοηματικές πυκνώσεις της ροής του γίγνεσθαι του Κόσμου· του γίγνεσθαι του Κόσμου, του οποίου η οντική και παράλληλα η νοηματοδοτική παρουσία, με τη βαρύτητα, το εύρος και-άρα-τη δύναμη που αυτή διαθέτει, εκτινάσσεται προς εμάς ως συσπείρωση ή διαχέεται προς εμάς ως πύκνωση, μέσα από αυτά ταύτα τα σημεία-επαναλαμβάνουμε- της οντικής και νοηματοδοτικής υπερπλησμονής....

Το βιβλίο αυτό απαρτίζεται από τρία επιμέρους δοκίμια τα οποία εστιάζουν την προσοχή τους σε τρεις θεμελιώδεις όψεις της σχέσης του ανθρώπου με τη φύση: την πολιτική, την ηθική και την αισθητική....

Τὸ παρὸν κείμενο φαίνεται νὰ εἶναι μία μελέτη γιὰ τὴν μὴ ἀναπαραστατική, ἀνακλαστική, πρόσληψη τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου καὶ τὴν τελετουργικὴ βίωσή της κατὰ τὴν ἀρχαιότητα, στὸ πλαίσιο τῆς ἀδιαχώριστης, ὀργανικῆς ὁλότητας ἀνθρώπου-Φύσης...

Σκληρόδετο Λεύκωμα με χώρο για προσωπικές σημειώσεις Ο φωτογράφος και ποιητής Δημήτρης Λαμπρέλλης μας χαρίζει ένα λεύκωμα γεμάτο από μνήμες – μνήμες πουλιών, μνήμες βλέμματος, μνήμες ψυχής – που ο καθένας μπορεί να ακουμπήσει επάνω του...

Τί εἶναι ἡ ἀνακλαστικὴ διαλεκτικὴ ἀνθρώπου καὶ ζώου/Φύσης; Προκειμένου νὰ ἀπαντηθεῖ τὸ ἐρώτημα αὐτό, ἡ πραγμάτευσή μας ἐκκαλύπτεται μέσα ἀπὸ μία ρήξη· μέσα ἀπὸ τὴν ἀμετάκλητη ρήξη της μὲ πραγματεύσεις ἑδραίως θεμελιωμένες, ἢ ἀνεπίστρεπτα ἐγκλωβισμένες, στὴν ἀναπαράσταση...

Είναι ο Γοργίας ένας στοχαστής ικανός να προξενεί ναυτία, όπως με τόση έμφαση ισχυριζόταν ο E...

Τὴν ἡμέρα ποὺ ἡ θάλασσα γιὰ τὰ καλὰ ἀρρώστησε Ὁ οὐρανὸς τὴν ἀλκυόνη βρῆκε καὶ τὴν ρώτησε ποῦ πῆγε καὶ ποῦ σκόρπισε τὴν στάχτη τοῦ τελώνη...